نقش مدیریت شهری در نوسازی و بهسازی بافت فرسوده شهری مطالعه موردی منطقه 10 تبریز

ساختاری کالبدی شهرها متأثر از جریانات طبیعی، اجتماعی و اقتصادی بتدریج دچار تغییر و فرسودگی گردیده و ضرورت بازسازی و نوسازی آنها در طول ادوار مختلف احساس گردیده است. که از پیامد های آن " از بین رفتن منزلت در اذهان شهروندان، فقدان شرایط زیست پذیری، پایین بودن ضریب ایمنی در برابر حوادث و نیز نابسامانی های کالبدی، اجتماعی،قتصادی" به نوبه ای نتیج? عملکرد نامتناسب و فرسوده ساختار مدیریت شهری وقدیمی بودن قوانین شهرداری است لذا بهسازی بافت های فرسوده را می توان از بالاترین اولویت های حال حاضر مدیریت شهری به شمار آورد. تجارب ایران و جهان نشان داده اند نوسازی بافتهای فرسوده شهری، فرآیند و فعالیتی میان بخشی بوده و بدون مشارکت دولت، شهرداری ، بخش خصوصی و حضور و مشارکت مردم قابل انجام نمی باشد ولی متاسفانه اتفاقی که در تمامی این سال ها حادث شده است عدم هماهنگی برنامه ها و اقدامات نهادها و دستگاه های متولی و همچنین عدم توجه به اهمیت حضور و نقش مردم در نوسازی بافتهای فرسوده شهری می باشد در این تحقیق بررسی های صورت گرفته در خصوص راهکارهای موجود و انواع رویکردهای مداخله در بافت های فرسوده شهری بیان شده و با استفاده از بررسی های میدانی و تحلیل نرم افزاری، راهکارهای کاربردی در محدوده مورد مطالعه، ارائه گردیده است. نتایج نشان می دهد که توان های فراوانی در مدیریت شهری برای ساماندهی نیروهای مشارکت مردمی و بخش خصوصی و مشارکت دولت در محدوده ی مورد بررسی وجود دارد و مدیران شهری باید بستر لازم را فراهم نمایند.